Monumenten in Breda
De stad Breda telt meer dan 500 monumenten. Althans gebouwen die een monumentenstatus hebben gekregen omdat ze een voor de stad Breda of omgeving kenmerkende stijlen bevatten of misschien ook wel geschiedkundige waarde hebben. Aanpassingen aan deze gebouwen dienen aan speciale eisen te voldoen en is niet vrij. Dit gegeven moeten we koesteren! Voor een lijst en informatie over
de monumenten van Breda
Deze gebouwen / monumenten zijn belangrijk voor Breda het zegt iets over de geschiedenis waarop we trots mogen zijn. Om komende generaties zicht op de ontwikkeling van Breda en omstreken te geven moeten we de monumenten koesteren en ze zo lang mogelijk voor het nageslacht bewaren.
Geen of maar weinige van deze gebouwen / monumenten zullen ooit een waardering krijgen die ze verheft tot “werelderfgoed”. Om het tot werelderfgoed te schoppen moet het toch een grotere waarde hebben, iets wat door een speciale commissie van de Verenigde Naties bepaald wordt. Indien het onderwerp dan de status “werelderfgoed” krijgt, schept dat ook verplichtingen zoals het behoud en onderhoud maar als voordeel geldt dat er in de buurt van zo’n monument gedurende een oorlog niet gevochten mag worden om ze te sparen.
Fatsoenlijke landen, regeringen en regimes houden zich hieraan!
Het “werelderfgoed” wordt bijgehouden door UNESCO
UNESCO en gepubliceerd op de werelderfgoed lijst.
De laatste jaren zijn er door radicale islamitische regimes op diverse plaatsen moedwillig werelderfgoed monumenten vernietigd.
BAMYAN
Onderstaande tekst is een fragment van:
Wikipedia-pagina:
In maart 2001 heeft de Taliban in Afghanistan twee immens grote Boeddha beelden met explosieven vernietigd.
Het betreft hier twee monumentale standbeelden van staande Boeddha’s, uitgehouwen in de zijkant van een klif in de vallei in de centraal-Afghaanse provincie Bamyan, Ze werden gebouwd gedurende de 6e eeuw, in de klassieke Grieks-boeddhistische stijl. Bamyan ligt aan de zijderoute, een karavaanroute die de markten van China verbond met die van India, Centraal-Azië, het Midden-Oosten en Europa. Er lagen meerdere boeddhistische en hindoeïstische kloosters, en het was een levendig centrum voor religie, filosofie en Grieks-boeddhistische kunst. Het was een religieus boeddhistische plaats van de 2e eeuw na Christus tot de komst van de islam in de 9e eeuw.
Er wordt verondersteld dat de beelden werden gebouwd door de Kushana en de Huna, twee Indo-Europese volkeren, tijdens de hoogtijdagen van hun rijken. Deze groepen worden gezien als de voorouders van de Hazara, de meest vervolgde etnische groep in Afghanistan. De fysieke kenmerken en gezichten van de Hazara komen grotendeels overeen met die in de gevonden fresco’s en relikwieën in de grotten. Ook door alle andere etnische groeperingen in Afghanistan zijn claims gemaakt, gezien het historisch belang van de boeddha’s van Bamyan, maar deze zijn tot zover onsuccesvol gebleken.
De Hazara hebben de boeddha’s bijna 1500 jaar beschermd, tot hun vernietiging door de door Pathanen gedomineerde Taliban in 2001. Paradoxaal genoeg heeft deze verwoesting wel nieuwe wetenschappelijke inzichten mogelijk gemaakt. Zo is door middel van koolstofdatering van resten van de pleisterlagen vastgesteld dat de kleinere Boeddha dateert uit 507, en de grote uit 554.
VERNIETIGING
In juli 1999 vaardigde Mohammed Omar een bevel uit ter bescherming van de Bamyaanse boeddha’s. Omdat de Afghaanse boeddhistische bevolking niet langer bestond, voegde hij hieraan toe “De regering ziet de Bamyaanse standbeelden als een voorbeeld van een mogelijke bron van inkomsten voor Afghanistan uit internationaal toerisme. De Taliban zal Bamyan niet vernietigen, maar beschermen.” 
Afghaanse islamitische geestelijken begonnen een campagne tegen de “niet-islamitische” elementen van de Afghaanse samenleving. De Taliban verbood snel daarna alle soorten afbeeldingen, muziek en sporten, inclusief televisie, in samenhang met wat zij als een precieze interpretatie van de sharia zagen.
In maart 2001, volgens de Agence France Presse in Kabul, stond er in de wet: “Gebaseerd op uitspraak van de geestelijken en de beslissing van de Hoogste Gerechtshof van de Islamitische Emiraat (Taliban) moeten alle beelden in Afghanistan worden vernietigd. Alle beelden in het land moeten vernietigd worden omdat deze beelden voorheen als idolen en afgoden werden gebruikt door de niet-gelovers. Hoewel ze nu gerespecteerd worden, kunnen ze in de toekomst weer als idolen gaan dienen. Alleen God de Almachtige verdient het vereerd te worden, niet iemand of iets anders.”
De minister van Informatie en Cultuur, Qadratullah Jamal, lichtte de verzamelde pers in over een beslissing van 400 religieuze geestelijken uit heel Afghanistan, die de boeddhistische beelden tegen de leer van de Islam verklaarden. “Ze kwamen tot de consensus dat de beelden niet-islamitisch waren,” zei Jamal.
Palmyra werelderfgoed
Een antieke stad in de provincie Homs in Syrië. De stad lag aan de Zijde route en werd groot door handelskaravanen. Met de rijkdom werden monumentale projecten gerealiseerd zoals onder andere de “Great Colonnade” de “ of Bel” en de “Tower Tombs”. De Palmyreense bevolking bestond uit Amorites, Arameans en Arabieren.
In de derde eeuw was Palmyra erg welvarend. IN 273 echter vernietigde de Romeinse keizer Aurelian de stad en kwam het niet meer tot zo’n grote bloei.
Tijdens de Syrische burgeroorlog in 2015 kwam Palmyra afwisselend onder controle van Islamic State of Iraq and the Levant (ISIL) en het Syrische Leger. Het Syrische leger veroverde Palmyra definitief in op 2 maart 2017. Gedurende de periodes dat Islamitische Staat de controle uitoefende zijn veel 
kunstvoorwerpen en een groot aantal gebouwen vernietigd van deze antieke stad.
Deze tekst bestaat uit vertaalde fragmenten van deze wikipedia pagina.
MALI werelderfgoed lijst
Met de Arabische lente kwamen diverse Arabische en noord Afrikaanse dictators in de klem. Een aantal werd vervangen en in b.v. Libië mondde dat uit in een burgeroorlog van diverse stammen. Dit was een ideale gelegenheid voor extreem islamitische groeperingen om hun macht in de Maghreb uit te breiden. 
Dit had tot gevolg dat aan de Al Qaeda gerelateerde groeperingen zoals Ansar Dine zich in de Magreb kon manifesteren. Met als gevolg dat de strenge vorm van de Islam van toepassing werd.
Een en ander leidde ertoe dat het mausoleum van de Soefistische moslimheilige uit de 15e eeuw, Sidi Mahmud, in Timboektoe door leden van de islamistische groepering Ansar Dine kon worden vernietigd op zaterdag, 30 juni 2012.
De fundamentalisten zeiden dat ze na deze graftombe, alle andere tempels willen vernielen. Het mausoleum behoorde tot het UNESCO Werelderfgoed.
OORSPRONG
Bron: Onderstaand stuk is overgenomen van de webstite
Van Afghanistan tot Timboektoe
Het verwoesten van religieuze centra lijkt als fenomeen opnieuw in. In 2001 bliezen de Taliban in Afghanistan de grote boeddhabeelden van Bamiyan op, door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed. Eind 2012 riep een salafistische predikant in Egypte zelfs op tot de vernietiging van alle Oud-Egyptische monumenten in zijn land, inclusief de piramiden en de Sfinx van Giza.
De voorbije jaren werden islamitische heiligdommen systematisch verwoest in onder meer Libië en meer recent tijdens de burgeroorlog in Syrië. Ook in Pakistan is het niet ongebruikelijk dat de verschillende religieuze strekkingen binnen de islam elkaars gebedshuizen verwoesten. Zelfs in Tunesië werd eind 2012 het schrijn van de 12e-eeuwse soefi-meester Sidi Bou Saïd, beschermd door Unesco, verwoest door een brand.
Nog zo’n wereldmonument van Unesco is de stad Timboektoe in het Noord-Afrikaanse land Mali. Begin vorig jaar -tijdens de kortstondige bezetting door aan Al Qaeda gerelateerde strijders van Ansar Dine hebben die daar tientallen eeuwenoude moskeeën, mausolea van moslimgeleerden en zelfs bilbiotheken met unieke manuscripten verwoest tot ze door de Fransen werden verdreven
Ook de Saudi’s vernietigen heilige plaatsen
Het lijkt vreemd dat moslimextremisten islamitische heilige plaatsen zoals moskeeën en mausolea vernielen, zelfs die van hun eigen strekking. Toch zit er een duidelijke logica en zelfs een historische traditie achter die vernielzucht.
Begin de 19e eeuw kreeg de Saudische dynastie -voorvaderen van het regerende koningshuis van nu- even de heilige steden Mekka en Medina in handen. Ook toen werden graven verwoest van onder meer Fatima, de dochter van de profeet Mohammed, en Khadidja, zijn eerste vrouw.
De Saudi’s werden vrij snel verdreven, maar heroverden in 1925 opnieuw Mekka en Medina en sindsdien werd die streek geïntegreerd in het koninkrijk Saudi-Arabië. Meteen daarna en tot en met nu worden opnieuw schrijnen en graftombes en historische monumenten uit de vroege islam vernietigd, al dan niet met het excuus dat er ruimte nodig is om de talrijke pelgrims van de Hajj op te vangen.
Waarom verwoesten moslims eigen heilige plaatsen?
De Saudi’s behoren tot de wahhabieten, een erg strenge variant binnen de soennitische islam die erg sterk de nadruk legt op het concept “tawhid” of de eenheid van God/Allah. Die strekking dateert uit de 18e eeuw, maar gaat terug naar Ibn Taymiyya (1263-1328) en zelfs tot Ahmad ibn Hanbal (780-855), de stichter van een van de grote rechtsscholen in de soennitische islam.
Dat lijkt allemaal ver in de tijd, maar de wahhabieten zijn wel de ideologen en financiële sponsors van allerlei extremistische groepen – ook salafisten genoemd- van vandaag. Op basis van de “tawhid” verwerpen ze alle vormen van verering die niet enkel en alleen op Allah gericht zijn, dus ook die van personen, zelfs geestelijke figuren of familie of medestanders van de profeet Mohammed.
Ze gruwen dus van de gewoonte van sjiieten om hun imams te vereren als heiligen, maar ook de soennitische soefi-mystici en hun graftombes zijn plaats van pelgrimstochten en verering en ook dat stoot de extreme salafisten tegen de borst. Dat staat gelijk met “shirk” of idolen- of afgodenverering. Voor hen zijn de sjjieten zelfs nog erger dan ongelovigen: het zijn mensen die zich van de islam hebben afgekeerd en dus moeten gedood worden.
In elk geval passen de vernielingen van heiligdommen in een “culturele revolutie” van extremistische soennieten die op die manier de geschiedenis -zelfs die van de islam- willen herschrijven. Dat de door hen zo bewonderde bloeitijd van de Arabisch-islamitische beschaving in de Middeleeuwen er net gekomen is door de absorptie van hellenistische en Perzische ideeën en cultuurelementen, is blijkbaar niet aan de salafisten besteed.
De ernst:
Het vernietigen van werelderfgoed monumenten is een ernstige tragedie en een ramp voor hen die zich bezig houden met het behoud van dergelijke monumenten voor onze geschiedenis.
Helaas zijn er nog “leiders” die menen, daar vanuit een bepaalde visie, geen boodschap aan te hebben en het gerechtvaardigd vinden om een stukje wereldgeschiedenis te vernietigen. Naast het barbaarse feit van vernietiging toont het ook de wijze waarop ze naar de wereld kijken en de macht die ze toe eigenen om aan anderen hun wil op te leggen. Het toon hun kortzichtigheid en disrespect voor de ontstaansgeschiedenis van hun eigen volk(eren).
Gelukkig wordt er nu voor het eerst strafrechtelijk tegen opgetreden.
Relativeren:
Het is kan als barbaars aangemerkt worden om cultureel erfgoed te vernietigen maar eenmaal overtuigd van je eigen gelijk is er geen houden meer aan. Trouwens we kennen onze eigen Beeldenstorm in de 16de eeuw vanwege een klein verschil van inzicht in de geloofsbeleving.
verder kunt u nog dagelijks genieten van beelden in Florence (museum met nalatenschap van de familie de la medici ) waarbij van de mannelijke beelden het naakte geslachtsdeel is afgeslagen in een tijd waar preutsheid de boventoon voerde.
