Vandaag heb ik een babbel met Jacqueline. Zij is al geruime tijd gastvrouw bij de inloop ochtend van de vrijdag.
Haar gevraagd; Hoe ben je er toe gekomen om hier vrijwilligster te worden? Je woont niet naast de deur!?
“nee, aan de compleet andere kant van Breda. Maar goed het is een kleine wereld, en mijn onderbuurman met wie ik in het voorbijgaan wel eens een praatje maakte was niemand minder dan Jan Hopman, toen de voorzitter van het MCBreda.
Nou, dat was natuurlijk meteen eens een keertje mee om te kijken en mee te maken.
De aanpak beviel haar goed, vanuit haar werk heeft Jacqueline altijd de steun van een luisterend oor geboden en mensen de weg kunnen wijzen naar plekken waar zij verder kunnen komen. Zij voelde zich hier dan ook al gauw
thuis. En zo snijdt het mes aan twee kanten voor de bezoeker die zich welkom en geaccepteerd voelt en voor haar zelf omdat ze zo van grote betekenis kan zijn.
(door Anneke)
