Het “nieuwe” MCB gebouw

Het Mondiaal Centrum Breda, gehuisvest in het gebouw, dat in Breda beter bekent is als het klooster van de paters van Huijbergen, aan de Roland Holststraat 71, gelegen in het hart van de Bredase wijk Boeimeer.

In de bouwperiode (1959) was het modern, comfortabel en voldeed het aan alle eisen, inmiddels 70 jaar later zijn de oorspronkelijke bewoners weg en zijn de eisen waaraan gebouwen moeten voldoen bijgesteld, en hebben enkele natuurlijke bouwmaterialen hun beste tijd gehad.

Toen de stichting Mondiaal Centrum Breda haar intrek deed bleek al snel dat het gebouw onderhoud nodig had. Binnen het bestuur werd dan ook een bestuurslid aangewezen met de portefeuille “gebouw”. Onder het eerste bestuurslid met de portefeuille gebouw, Frans Lemmens, werd vooral ingezet om de beneden verdieping waar de activiteiten plaatsvinden op te knappen en de kozijnen te vervangen en van dubbel glas te voorzien. Ook werden de kamers op de eerste verdieping  geschikt gemaakt voor bewoning.

In september 2019 trad het tweede bestuurslid, Hans Hulsebosch,  voor de portefeuille “gebouw” aan.  Gedurende zijn werkzame leven was hij in de bouw actief als uitvoerder en consultant, maar de bouw is een passie die zijn leven beheerst, en dat is nu te zien aan de “nieuw”-staat waarin het gebouw thans verkeert.

Na zijn aantreden maakte hij een bouwkundige rapportage en een bijbehorende begroting voor de eigenaren (gebroeders van Huijbergen). Gelukkig zagen zij in dat de voorgestelde verbeteringen noodzakelijk waren en stemden zij in met het plan.  Daarna volgde een periode waarin offertes aangevraagd werden en subsidies aangevraagd moesten worden. Maar na korte tijd kon de firma Wintersbouw aan de slag.

Voordat het zover was, moest eerst de “bezem” door het gebouw. Gelukkig hebben we het instituut Koninklijke Militaire Academie die in het kader van hun sociaal maatschappelijk beleving wel eens om een activiteit verlegen zitten. Dit was een mooi moment om met behulp van cadetten van de KMA opruiming te houden. Een groep cadetten ging aan de gang en ruimden in 4 ritten een 40 kubieke meter “puin”, dit heeft echt geholpen.

Belangrijk onderdeel van de renovatie was het dak van het gebouw, Dit is nu opgeknapt en vooral goed geïsoleerd en keurig afgewerkt. Volgens een berekening levert deze isolatie op jaarbasis al ruim een riant maandsalaris in stookkosten op.

Ook werd er in elke ruimte een brandmeld installatie aangelegd (veiligheid voor de tijdelijke bewoners) en moesten er water en verwarmingsleidingen worden aangepast.

Op de eerste verdieping was eerder een keuken geïnstalleerd en daarvan werden de gebruikssporen door het intensieve gebruik gewist en werd op de tweede verdieping eenzelfde nieuwe keuken geïnstalleerd die binnenkort in gebruik genomen wordt.

Uiteraard kom je gaandeweg zo’n verbouwing ook onverwachte zaken tegen, zoals asbest en een defecte schoorsteen, maar ook voor deze onvoorziene uitgaven trokken de eigenaren de portemonnee.

Om binnen het budget te blijven en met de subsidies uit te komen werd er uiteraard ook veel zelf gedaan, heel veel bouwwerkzaamheden uitbouwen, inbouwen en kleine veranderingen alsmede het binnenschilderwerk werd door bestuursleden en vrijwilligers gedaan, waarbij ook een aantal bewoners goed geholpen hebben.

Zodra een ruimte gereed was, werd direct begonnen met het inrichten ervan om zo de ruimte direct weer beschikbaar te hebben voor activiteiten, zo werden in diverse kamers tapijttegels gelegd die voor een heel interessante prijs konden worden ingekocht en werd het computerlokaal ingericht om (beperkt) computerles en taalles te geven.

Er is zelfs een corona quarantaine kamer ingericht ingeval er een besmette (nieuwe) bewoner opgenomen gehuisvest moet worden.

Over corona gesproken, voor de werkzaamheden aan het gebouw hebben de lockdowns heel goed uitgepakt.  Zo kon de aannemer personeel aan het werk houden en door de uitval van activiteiten hoefde daar geen rekening mee te worden gehouden en bewoners konden meehelpen met de ondersteunende bouw- en inrichtingsactiviteiten.

Aannemingsbedrijf Wintersbouw toonde dat het een groot maatschappelijk inborst heeft, en doneerde en installeerde een schuifwand, waarmee de grote “huiskamer” beneden in twee delen kan worden verdeeld, waardoor er meer en betere gebruiksmogelijkheden ontstonden.

Het resultaat;

Een bijzonder, mooi en degelijk gebouw met een geschiedenis, in de bouwstijl en kwaliteit van de jaren vijftig van de vorige eeuw, maar qua comfort en (milieu) eisen voldoet het helemaal aan de eisen van deze tijd.